Το πρωϊ δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Ένοιωθε σα να έχει βράγχια, αντί για πνευμόνια. Κάπου μεσα στον βραδυνό του ύπνο, αισθάνθηκε οτι έχασε μια αναπνοή. Κι ήταν περίεργος για ποιο λόγο την έχασε.
Χωρίς να χάσει καιρό σηκώθηκε και ξεκίνησε να σημειώνει σε ένα λευκό χαρτί, ονόματα. Κι ύστερα τα μουτζούρωνε. Είχε καταλάβει οτι δεν θα μπορούσε ποτέ του να ξεκινήσει, πόσω μάλλον να τελειώσει αυτό το τελευταίο μυθιστόρημα. Δεν μπορούσε όμως να τα παρατήσει. Το είχαν ανάγκη οι νεκροί του ήρωες. Οι θαμμένοι στις σελίδες και στα χώματα.
Κατευθύνθηκε στον κήπο και γονάτισε στο υγρό από την βροχή χώμα. Ένα γυναικείο παπούτσι τον πάτησε στο χέρι χωρίς να το καταλάβει.
Ήταν η Κλαίρη, η 28χρονη Αγγλίδα, που ζούσε για χρόνια στην Ελλάδα. Είχε έρθει στην Θεσσαλονίκη να βρει τους φυσικούς της γονείς, όταν πέθανε ο θετός της πατέρας. Λίγο πριν το τελευταίο κεφάλαιο του τρίτου βιβλίου του, της έκοψε την αναπνοή στο κρεβάτι καθως κοιμόταν. Μια μέρα πριν συνατήσει την εν ζωή ακόμα μητέρα της, έφυγε για να συνατήσει την θετή της.
''Θα έρθεις;'' του είπε κοιτώντας τον στα μάτια.
Εκείνος κατέβασε το βλέμμα, τράβηξε το χέρι από το χώμα και κινήθηκε στο σπίτι, προσκαλώντας την μέσα.
Εκείνη τον σταμάτησε με μια σιγανή κραυγή.
Γύρισε και της ζήτησε συγγνώμη.
''Δεν ήθελα να σε σκοτώσω''
''Το έκανες όμως'', του είπε και τον πλησίασε.
''Που θες να έρθω;'', της είπε και της έπιασε το χέρι.
''Μαζί μου. Θα τους βρεις όλους εκει. Και εμας και εκείνους''
''Όχι ακόμα.''
Η Κλαίρη τράβηξε απότομα το χέρι της και απομακρύνθηκε.
Λίγο πριν κλείσει την καγκελόπορτα, έβαλε τα χέρια της ανάμεσα στο στόμα της, για να καλύψει την απόσταση και να την ακούσει.
''Εγώ σου έκλεψα μια αναπνοή το βραδυ, αλλά η μητέρα σου, σου δωσε την δική της. Ίσως δεν ήρθε ακόμα ο καιρός, λοιπόν''
Μπήκε στο σπίτι με βρεγμένα μάτια. Δεν μπορούσε να κατανοήσει αυτό το παράτολμο παιχνίδι μεταξύ λογικής και παραγματικότητας. Όλοι είχαν μπερδευτεί μεταξύ τους και έβρισκαν κρυψώνα στο μυαλό και στο σπίτι του. Και δεν ήξερε ποιο θα ήταν το βήμα εκείνο, που θα τα ξεδιάλυνε όλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου